Drijven
Zaterdag was de laatste bijeenkomst van de dubbele specialisatie Redactie die ik als onderdeel van het pretpakket bij de Schrijversacademie heb gevolgd. Wederom op het getuigschrift de woorden: scripta manent, verba volant. Het geschrevene blijft, woorden vervliegen. Zoals ik na de specialisatie Romans & korte verhalen verzuchtte Schrijven is vurrukkulluk en dat blijft het, maar dan wel vanuit mijn eigen creatieve drive.
Ik begon in 2020 met deze opleiding om terug te keren naar mijn roots. Terug naar mijn liefde voor taal en verhaal. Ook om weer meer van mezelf in mijn werk te kunnen leggen. Na jaren strategische advisering wilde ik wel weer wat anders schrijven dan plannen en discussienotities. En dat lukte; het universum luistert bij mij altijd geduldig mee. Interessante schrijfklussen kwamen op mijn pad. Ik mocht verhalen ophalen bij bevlogen projectleiders voor een magazine van de Regio Deal Zuid- en Oost-Drenthe, schreef mee aan de propositie van de nieuwe Regio Deal, schrijf toerismekranten en de website vol voor ToReCo, redigeer prachtige fiets- en wandelroutes en maak verhalen van inspirerende impactondernemers voor Impact in de Regio. De schrijfspieren zijn dus weer volop in training en ik heb daar de afgelopen vier jaar heel veel plezier aan beleefd.
En toch begin ik het kauwen op organisatievraagstukken te missen en merk ik dat ik een verhaal nooit helemaal kan loszuigen van vragen over de strategische context. Het is het aard van mijn beestje, dat analytische brein dat het geheel overziet en de waaromvraag altijd wil doorgronden. En het betaalde schrijfwerk? Nog steeds leuk, maar het voelt meer en meer instrumenteel en daarom haal ik er minder voldoening uit. Ook wel logisch natuurlijk, wanneer je drijfveer ligt bij het creëren zelf. Is dat erg? Welnee, het brengt nog steeds brood op de plank, ik werk met leuke mensen, mooie materie en ieder werk kent wel eens corvee.
Het is gewoon tijd om een nieuwe, zachte shift te maken en een andere drijfveer weer aandacht te geven: de wereld een beetje mooier maken. Met mijn kennis, ervaring, het analytische beestje en talenten wil ik van betekenis zijn, impact maken. En laat het universum daar al op geanticipeerd hebben. Een toffe klus is onderweg en een dito project wacht op toewijzing van subsidie. En natuurlijk blijf ik ook schrijfklussen doen, maar wel in combinatie; ik zou niet anders willen.
Zo brengt mijn leven me altijd langs inzichten, nieuwe kansen en veel wijze lessen. De een noemt het besluiteloos, de ander wispelturig. Ik noem het gewoon mijn hobbelige pad. Ik hou ervan. En mijn creatieve drive? Die zit in alles wat ik droom, denk en doe. Zolang ik de ruimte maar zie en desnoods neem. Het bubbelt en bruist altijd onder het oppervlak en duwt me, zij het met zachte hand, altijd de richting in die past bij de persoon die ik op dat moment ben.
Mooi hè?
