In april 2013 besloot ik om in navolging van @Assenaren het twitteraccount @Coevordenaren in het leven te roepen. Wekelijks twitterde een andere inwoner van Coevorden en al snel zag ik dat er iets gebeurde; er ontstond een levendige Twittercommunity. Nu is online prachtig, maar pas in combinatie met live ontmoeting wordt het krachtig.
Ik organiseerde @Coevordenaren-café’s en ik zag de verbinding ontstaan. Mijn enige aandeel was mensen opzoeken die het twitteraccount wilden beheren; de mensen zelf deden de rest. In totaal hebben in ruim 3,5 jaar tijd zo’n 150 inwoners van onze mooie gemeente dit account een week beheerd. We hebben borrels georganiseerd, organiseerden een protestbijeenkomst na de aanslag op Charlie Hebdo, haalden tot twee keer toe Ed Struijlaart naar Coevorden en vormden een fanatiek pubquizteam.
@Coevordenaren stond ook aan de basis van G1000 Coevorden. Ik zag de verbinding ontstaan en wist dat we daar meer mee konden doen. Ik schreef een visiestuk voor een platform, verzamelde mensen bij elkaar voor verdere uitwerking en uiteindelijk resulteerde dit in de eerste inwonerstop van Drenthe, G1000 Coevorden, op 29 oktober 2016.
@Coevordenaren bleef bestaan en ondanks dat we geen weektwitteraars meer hadden, ze waren gewoon op, fungeerde het als een vindplaats voor mooie ontwikkelingen binnen Coevorden. De laatste tijd merkte ik echter dat ik er persoonlijk niet meer met hart en ziel mee bezig was, omdat de noodzaak voor een aanjager van de community was verdwenen. En dat geeft ook helemaal niet, zo moet dat ook gaan. Je hebt een idee, geeft het een enorme slinger en koestert wat ontstaat. En als dat stevig is geworteld, kun je als aanjager naar de achtergrond verdwijnen.
Daarom besloot ik vandaag om het account ter beschikking te stellen. Als niemand het wilde overnemen, ging de stekker eruit, maar al snel diende Irene Driehuis zich aan om het over te nemen. “Omdat ik het enorm jammer zou vinden als dit account zou verdwijnen. Het heeft voor veel verbinding gezorgd en mensen bij elkaar gebracht. En dat moet blijven.” Ik vind het een prachtige motivatie en ben oprecht blij dat het account in de handen van Irene terecht komt. Zij is zoveel mens, aan haar vertrouw ik het met liefde toe.
Voor mij betekent dit afscheid een beetje een killing of a darling, maar het geeft ook ruimte voor nieuwe dingen. Ik weet dat er weer iets op mijn pad komt waar ik met zoveel intrinsieke betrokkenheid en enthousiasme aan de slag kan gaan. Samen hebben we Coevorden een beetje mooier gemaakt, nu is er een nieuw stukje universum aan de beurt. Kom maar op!
