Kortstondige affaire

Al jaren volg ik het Concours de la Chanson. Zazi en Wende zijn er begonnen en het is natuurlijk een muzikale verrukking op het gebied van het Franse chanson. Als liefhebber van de taal en het genre groeide mijn wens om ook een keer op dat podium te staan. Nu zing ik wel graag in het Frans, maar het aantal liedjes dat ik echt goed ken, is niet heel groot. Misschien weerhield me dat eerst wel om mee te doen. Daarna kwam corona. Eerst in het land en aan het eind van de pandemie deed ik zelf nogal enthousiast mee. Toen leek het Concours even te verdwijnen en keek ik er niet meer naar. Kortom, het kwam er niet van.

Tot twee weken geleden. Om de een of andere reden vroeg ik me af wanneer het volgende Concours was. Ik checkte de site en zag dat je nog kon insturen. Nog tien dagen, maar het kon nog! Wel te kort om nieuwe liedjes in te studeren en zodanig te laten beklijven dat ik ze kan brengen. Gelukkig had ik wel wat opnames gemaakt en ik besloot dat het daar maar mee moest gebeuren. Je moet drie filmpjes aanleveren met minstens één chanson van een artiest die is geboren na 1985. Met het temmen van Voilá kon ik dat in ieder geval afvinken. Verder had ik ‘La chanson des vieux amants’ van Brel al eens opgenomen. Dat was echter zonder beeld en met een paar timingfoutjes. ‘Je vole’ van Louane had ik ook, maar daar zit een lelijke uitspraak in. Zaken die volgens mij niet zo handig zijn als auditiefilmpje voor een wedstrijd met Franse chansons. Kortom, ik had tien dagen om nieuwe filmpjes te maken, met een lastige beperking van een postcovidterugvalstem, maar ik besloot ervoor te gaan.

Het werden dagen van de liedjes veel zingen, om de tekst op te frissen. Gestuntel met opname-opstellingen van laptop, tablet, telefoon en zangspeaker in verschillende combinaties. Ik bleef tekstfoutjes maken, dus ik moest de boel zodanig installeren dat het niet zo zou opvallen dat ik de tekst af en toe aan het meelezen was. Het werden versprekingen, kuchjes en steeds opnieuw beginnen. Stoppen als de stem het opgaf en de dag erna weer opnemen met frisse moed. Na een middag van vijftien mislukte opnames, was ik er bij de zestiende in geslaagd een goede opname te maken. Nee, nouja, behalve de laatste zinnen. Toen kwamen de zoon en zijn vriendin binnenwandelen. Er is beeld en geluid van mijn frustratie; niet heel damesachtig. Afijn, een rommelige snelkookpan, maar op de laatste dag had ik drie filmpjes om in te sturen! Ik vulde het formulier in, drukte op ‘send’ en nam een enorme kop thee.

Meteen de dag erna in mijn mailbox:
Dank voor je aanmelding, echter, we hebben je geluisterd en gezien, de chansons die je uitgekozen hebt, zijn al chansons die een keer gewonnen hebben. We kunnen helaas niet in herhaling vallen. Misschien kun je voor volgend jaar ander repertoire aanboren en je weer aanmelden?

Ietsjes te impulsief in het avontuur gestort en niet alles goed gelezen misschien? Afijn, daardoor ga ik wel een heerlijk jaar tegemoet, waarin ik me mag onderdompelen in het minder bekende chanson Française en daar heb ik toevallig heel veel zin in!

2 gedachten over “Kortstondige affaire”

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *