Verliefd was ik, toen ik in 2021 de inzending van Frankrijk voor het Eurovisie Songfestival zag. Voilá door Barbara Pravi. Een wonderschoon chanson vol dramatiek en een rauwe tekst, die me raakte. “Douze points”, riep ik. Meteen gevolgd door: “Die wil ik zingen!” Ik begon vlijtig met instuderen, maar het was coronatijd en echt een aanleiding om er serieus mee aan de slag te gaan, was er niet. Tot ik dit voorjaar weer zangles ging volgen en gevraagd werd of ik mee wilde doen bij het eindconcert van Muziekschool Pianoforte op 10 juli in MFC Carrousel in Ommen…
Het was bloedheet op het podium, maar ik stond er.
Eindelijk.