Een tijdje terug was op social media de hashtag #bijdebakker trending. Bottom line was dat creatieven met enige regelmaat de vraag krijgen om iets gratis of voor een habbekrats te doen. “Het lijkt ons zo leuk om daar dan live muziek bij te hebben. Je snapt dat we er helaas geen budget voor hebben, maar de naam van jullie band / ensemble komt natuurlijk wel onder ogen van alle bezoekers. En natuurlijk krijgen jullie wel consumptiebonnen.” Er is geen bakker die je een brood meegeeft als je zegt het niet te kunnen betalen, maar waarom wordt dat wel van artiesten en muzikanten verwacht?
Nu ben ik geen groots zangeres en momenteel ook muzikantloos, maar ik moest hieraan denken toen ik een nieuw liedje aan het instuderen was. Voilá, het prachtige songfestivalliedje van Barbara Pravi. Ik spreek een aardig woordje Frans, ik ben dol op chanson en deze ligt me qua bereik wel, maar ik ben er nog lang niet. De timing is houterig, de melodie zit er nog niet goed in, de tekst ken ik nog niet goed, waardoor de uitspraak magertjes is en het is allemaal nog niet geautomatiseerd genoeg om de boodschap echt uit te kunnen dragen. Kortom, voor ik zo’n liedje echt naar tevredenheid kan zingen, ben ik weken verder.
Dus als je een artiest vraagt: ‘wil je een half uurtje komen optreden, maar we hebben geen budget’, realiseer je dan goed dat je eigenlijk een bakker vraagt gratis krentenbollen weg te geven.
In de tussentijd ben ik gewoon lekker voor mezelf, zonder winstoogmerk, het liedje aan het instuderen. Geen idee of ik er ooit mee ga optreden, maar ik geniet er zo ontzettend van. En hoe dat dan klinkt? Nou eeh… zo.
Prachtig ik kan de tekst wel beter volgen als jij het uitspreekt groetjes Alexander
Dankjewel! Nu nog het hele liedje 😉