Waar ik moet zijn

Opgenomen toen het liedje nog wat onrijp was, op de dag dat ik hees was. Soms lopen dingen nu eenmaal zo. Maar het liedje was geboren! Nu mag het groeien.

Waar ik moet zijn

Zie me staan met al mijn vragen
Niet die sterke vrouw, die alles weet te dragen
Ik ben wel stoer, maar ken ook verdriet
En onzekerheid, al merk je dat nu niet.

Kijk me aan, met zachte ogen
Ik geef het aan je terug, dat kan ik je beloven
‘k Ben maar een mens, net zoals jij,
En die kwetsbaarheid die brengt ons dichterbij.

Het heeft me jaren gekost
Maar ik ben waar ik moet zijn
Afgebroken, opgebouwd
Ik maak me niet meer klein
Al zijn mijn grenzen verwoest
Ik kon weer paaltjes slaan
Ja ik open mijn hart
En ik durf het leven aan

Raak me aan, het mag er wezen
Ja, ik laat je toe, ik heb niets meer te vrezen
Want ik vertrouw nu echt op mij
Verlost van alle angst laat ik de liefde vrij

Het heeft me jaren gekost
Maar ik ben waar ik moet zijn
Afgebroken, opgebouwd
Ik maak me niet meer klein
Al zijn mijn grenzen verwoest
Ik kon weer paaltjes slaan
Ja ik open mijn hart
En ik durf de liefde aan

Het leven gaat z’n eigen weg,
brengt mensen op je pad
Van wie je als je wilt heel veel kunt leren
Soms zijn ze mooi, soms zijn ze fout
en niet wat je verwacht
Maar je kunt het altijd ten goede keren.

Het heeft me jaren gekost
Maar ik ben waar ik moet zijn
Afgebroken, opgebouwd
Ik maak me niet meer klein
Al zijn mijn grenzen verwoest
Ik kon weer paaltjes slaan
Ja ik open mijn hart
En ik durf jouw liefde aan

Ik raak je aan, je mag er wezen
Kom maar, laat me toe,
je hebt echt niets te vrezen
Toe, vertrouw nu maar op mij
Verlos je van de angst en laat je liefde vrij

Tekst en muziek: Jeanette Croezen